Οι εκλογές της 3ης και 4ης Ιουνίου σίγουρα θα αποτελέσουν σταθμό στην ιστορία της ΕΣΗΕΑ κυρίως γιατί όλοι μας θα πρέπει να αποφασίσουμε τι είδους σωματείο θέλουμε.
Θα έχουμε σωματείο που η διοίκησή του θα δουλεύει για λογαριασμό των μεγαλοεκδοτών και των μνημονίων ή σωματείο που θα κάνει την ΕΣΗΕΑ έπαλξη αγώνων για την κατάκτηση όσων μας στέρησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις.
Στη διετία που πέρασε η ΕΣΗΕΑ μετατράπηκε σε μικροοργανισμό απορρόφησης κονδυλίων από ΕΣΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση μια που η πλειοψηφία απόφευγε συστηματικά μάχες και αγώνες που θα μπορούσαν να λύσουν προβλήματα.
Οι δύο παρατάξεις που πήραν τον έλεγχο του Σωματείου ενδιαφερόταν μόνο να μοιράζουν βοηθήματα σε όσους τα ζητούσαν ενώ ποτέ δεν απαίτησαν απο τις μνημονιακές κυβερνήσεις να δώσουν στους άνεργους αυτά που επέβαλε η κοινή λογική.
Με άλλα λόγια καταργήθηκαν οι αγώνες και στη θέση τους εφευρέθηκαν οι Ακαδημίες των δημοσιογράφων γιορτές και πανηγύρια για τα 100 χρόνια της ΕΣΗΕΑ και άλλα πολλά.
Στην καφετέρια του πρώτου ορόφου φύτρωσαν ως δια μαγείας κρυφές κάμερες εικόνας και ήχου που κατέγραφαν όλους εμάς αλλά και το τι λέγαμε και με ποιους καθόμαστε.
Καθημερινά είχαμε πλήθος απολύσεων στα μαγαζιά του Μπόμπολα, του Ψυχάρη, του Αλαφούζου αλλά και σε μικρότερα με δεκάδες θύματα που έφτασαν τους άνεργους να πλησιάζουν τους 1500.
Μπλοκάκια, μαύρα, ανασφάλιστη εργασία και τρομοκρατία σε όσους σήκωναν κεφάλι ήταν καθημερινή πραχτική.
Αντί να απαιτούμε από το κράτος να στηρίζει τους άνεργους κλείναμε συμφωνίες με την εκκλησία για να μοιράζουμε λίγα τρόφιμα κάθε μήνα.
Αποκορύφωμα η φαλκίδευση της ψήφου μας στον ΕΔΟΕΑΠ που άλλαξε τη διοίκηση και που σήμερα ο ασφαλιστικός μας οργανισμός κινδυνεύει να περάσει στα χέρια των ασφαλιστικών εταιρειών.
Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα. Νομίζω όμως ότι όλοι γνωρίζουν τι επικρατεί σήμερα στην Ένωση. Στις εκλογές που έρχονται θα είμαι υποψήφιος με την παράταξη της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή.
Όσο για την ΕΡΤ όπως φάνηκε από την πρώτη στιγμή η σημερινή Κυβέρνηση το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να ξεθάψει ανθρώπους σαν τον κ. Ταγματάρχη που πανηγύριζαν όταν Σαμαράς και Βενιζέλος έκλειναν τη δημόσια Ραδιοτηλεόραση.
Σίγουρα τους πλέον δυναμικούς αγώνες ποτέ δεν τους δώσαμε. Ας μην χάσουμε λοιπόν συνάδελφοι αυτή την ευκαιρία
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Γιώργος Φιλιππάκης
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου