Πληθωρισμό υποψήφιων Δημάρχων έχουμε μέχρι στιγμής στο Χαϊδάρι. Και μέσα στη συζήτηση για τα πρόσωπα, μέσα στην αναπόφευκτη σε τέτοιες καταστάσεις μικροπολιτική και παραπολιτική, κινδυνεύει να συσκοτιστεί αντί να φωτιστεί το βασικό ζητούμενο. Τι κρίνεται στις φετινές εκλογές στο Χαϊδάρι και ποιες αποφάσεις για το μέλλον της πόλης θα πάρουν με την ψήφο τους οι δημότες.
υποψήφιου Δημάρχου Χαϊδαρίου
Για
μας, στην δημοτική κίνηση ΕΝΩΝΟΥΜΕ ΤΟ
ΧΑΪΔΑΡΙ, ήταν από την αρχή ξεκάθαρο ποιο
είναι αυτό το "στοίχημα" των φετινών
εκλογών στην πόλη μας, και τα γεγονότα
μας επιβεβαιώνουν. Το στοίχημα είναι
αν θα συνεχιστεί ένας
τρόπος Διοίκησης του Δήμου και της πόλης, που είναι ο ίδιος εδώ και πάνω από 30
χρόνια, κι ας έχουν αλλάξει οι Δήμαρχοι.
Μια λογική, μια πολιτική για την πόλη
που κατά τη γνώμη μας πρόσφερε μεν πολλά
στο Χαϊδάρι αλλά τώρα πια είναι
ξεπερασμένη.
Την
επιλογή αυτή που καλούνται να κάνουν
οι συμπολίτες μας θα την περιγράψω με
δυο απλά ερωτήματα.
Θέλουμε
το Χαϊδάρι των γειτονιών ή το Χαϊδάρι
των έργων βιτρίνας;
Όποιος
έχει περπατήσει την πόλη στο μήκος και
το πλάτος της ξέρει ότι η εικόνα που
δίνουν ο θαυμάσιος πεζόδρομος της
Καραϊσκάκη και το κέντρο του Δάσους,
είναι μαγική, είναι απατηλή. Στις
γειτονιές, εκεί που ζει ο πολύς κόσμος,
βρίσκεις φθαρμένα οδοστρώματα, ξηλωμένα
πεζοδρόμια, παρατημένες τις πλατείες,
υπονόμους να μυρίζουν, ελλιπή φωτισμό.
Στις γειτονιές, αν δεν πάρεις το ΙΧ σου
δεν μπορείς να φτάσεις με τη συγκοινωνία
πουθενά. Στις γειτονιές δεν υπάρχουν
σημεία με εμπορική κίνηση και ζωή, όλες
οι δραστηριότητες συνωστίζονται στον
σχεδιασμένο "υπερτοπικό πόλο" της
Καραϊσκάκη. Όχι από σύμπτωση, αλλά με
επιλογή, όλα τα σημαντικά έργα και
αναπλάσεις στο Χαϊδάρι έχουν πέσει πάνω
στον άξονα Καραϊσκάκη – Λ. Καβάλας- Γ.
Παπανδρέου.
Ήρθε
όμως η οικονομική κρίση και το παιχνίδι
αυτό της υπερπροβολής του κέντρου, που
ανέβασε στα ύψη τις αξίες της γης,
στόμωσε, μπούκωσε.
Τα υψηλά ενοίκια της Καραϊσκάκη και του
κεντρικού Δάσους πνίγουν τα καταστήματα.
Οι πωλήσεις διαμερισμάτων προς 3 και
3,5 χιλιάδες ευρώ το τετραγωνικό ανήκουν
στο παρελθόν.
Αξία
στην καθημερινή ζωή μας και επίσης νέα
αξία στις περιουσίες των κατοίκων μπορεί
να δώσει μόνον μια τελείως άλλη πολιτική,
που θα φροντίσει τις γειτονιές και θα
μοιράσει εξίσου σ’ όλη την πόλη τις
παρεμβάσεις για την ποιότητα της ζωής
μας. Μια πολιτική που δεν χρειάζεται
«μαγικό ραβδί», αλλά απλό και συγκεκριμένο
σχεδιασμό και προτεραιότητες, και την
οποία θα αναπτύξουμε διεξοδικά με την
κυκλοφορία του προγράμματος μας.
Θέλουμε
το Χαϊδάρι των πολιτών ή το Χαϊδάρι των
πολιτικών;
Ο
Δήμος στο Χαϊδάρι φαίνεται σαν να ανήκει
διαχρονικά σε τέσσερις – πέντε πόλους
εξουσίας, στενών κομματικών ή προσωπικών
μηχανισμών. Μεταξύ τους συγκρούονται, αλλά και μεταξύ τους τα βρίσκουν. Αλλάζουν
στην πορεία του χρόνου τα πρόσωπα κι
όλο τα ίδια μένουν. Ακόμα
κι αυτοί οι μηχανισμοί που δεν ασκούν
τη Διοίκηση, αλλά είναι μόνιμα αντιπολίτευση,
από τα παιχνίδια της εξουσίας δεν είναι
ποτέ ριγμένοι.
Το
παιχνίδι είναι στημένο και κλειστό.
Αλλά το παιχνίδι αυτό παίζεται πια σε
βάρος των Χαϊδαριωτών. Δύσκολα μπορεί
να ριζώσει κάτι καινούργιο σ’ αυτή την
πόλη, όχι μόνο πολιτικά αλλά επιχειρηματικά,
κοινωνικά, πολιτιστικά. Όλα πρέπει να
τα εγκρίνουν κάποιοι και να τα φέρουν
στα μέτρα τους. Οι νέες ιδέες και στους
τρεις τομείς της κοινωνίας, δημόσιο,
ιδιωτικό και κοινωνία των πολιτών,
ασφυκτιούν. Ενώ προφανώς έτσι
γίνεται μια πολύ δύσκολη υπόθεση ακόμη
και η στοιχειώδης διαφάνεια, άσχετα από
τις προσωπικές προθέσεις του όποιου
επικεφαλής.
Το
Χαϊδάρι χρειάζεται ουσιαστική ανανέωση,
και όχι βέβαια απατηλή ανανέωση προσώπων
μέσα από τους ίδιους μηχανισμούς, παρέες
και οικογένειες. Χωρίς αποκλεισμούς
προσώπων, μια πόλη είμαστε και δεν
περισσεύει κανένας. Αλλά χρειάζεται να
γίνει το Χαϊδάρι των πολιτών του και
όχι το Χαϊδάρι των επαγγελματιών
πολιτικών. Σ’ αυτή την προσπάθεια
καλούμε σε συστράτευση όλα τα πρόσωπα
και τις κινήσεις που συμμερίζονται τις
ίδιες αξίες και αρχές.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου