«Εχουμε κάνει ξεκάθαρο ότι δεν νομοθετούμε τώρα τέτοια μέτρα για μετά το 2018. Δεν έχω καταλάβει ότι ισχύει κάτι τέτοιο και για την Νέα Δημοκρατία. Στην εξαιρετικά απίθανη περίπτωση που το ΔΝΤ σπάσει το εντυπωσιακό σερί του και μια από τις προβλέψεις του επαληθευτεί, έχουμε πει ότι μπορεί να περιγράψουμε τα μέτρα που εν δυνάμει σε αυτή την περίπτωση θα χρειαστούν. Στο πλαίσιο αυτό συζητάμε και έναν μηχανισμό δέσμευσης όπως η επέκταση του Αυτόματου Μηχανισμού Δημοσιονομικής Προσαρμογής του Προϋπολογισμού».
Δέκα μέρες μετά, ο Σταθάκης είπε το ίδιο, με άλλα λόγια, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη: «Δεν υπάρχει τέταρτο μνημόνιο. Σήμερα συζητάμε ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, όπως είχαν συζητήσει όλες οι κυβερνήσεις ανά διετία. Συζητάμε το τετραετές πρόγραμμα 2016-2020, αυτό θα αναθεωρηθεί στα μέσα του 2018».
Κι αφού τα είπαν αυτά, ο Τσακαλώτος πήρε αλά μπρατσέτα τον Χουλιαράκη και τράβηξαν για Παρίσι και Βρυξέλλες, προκειμένου να ζητήσουν γαλλική διαμεσολάβηση για το ξεπάγωμα των διαδικασιών της αξιολόγησης. Στην Ελλάδα χιόνιζε, στο Παρίσι έκανε παγωνιά. «Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ξαναπήρε το ραβδί του προσκυνητή για να πείσει τους ευρωπαίους πιστωτές να ξεμπλοκάρουν τη νέα δόση βοήθειας των 6,1 δισ. ευρώ», έγραψε ειρωνικά η L' Opinion, σε σημείωμα υπό τον τίτλο «Ξεκινάμε πάλι για ένα γύρο!». Η συνάντηση με τον Σαπέν ήταν κλειστή και δεν έγιναν δηλώσεις. Από το non paper που έστειλε ο Τσακαλώτος μπορούμε να συναγάγουμε πολλά. «Υπήρξε και από τις δυο πλευρές σύμπτωση απόψεων στο ότι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα» ήταν η κατακλείδα του.
Δηλαδή, το μόνο που συμφώνησαν με τον Σαπέν είναι το αυτονόητο για όλους τους: ότι πρέπει να τελειώνουν γρήγορα! Επί της ουσίας; Ούτε λέξη. Επομένως, η γαλλική κυβέρνηση (που είναι, άλλωστε, κυβέρνηση σε αποδρομή) δεν είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε οποιαδήποτε σύγκρουση με τη Γερμανία, προκειμένου να κάνει πλάτες στον ΣΥΡΙΖΑ και στο επικοινωνιακό παιχνίδι που παίζει. Αν υπήρχε οποιαδήποτε τέτοια διάθεση από γαλλικής πλευράς, τότε ο Σαπέν θα επέτρεπε στον Τσακαλώτο να ανακοινώσει (ατύπως) και κάτι για συμφωνία επί της ουσίας (αποδοκιμάζοντας έστω κάτι από τις απαιτήσεις του ΔΝΤ και της Γερμανίας).
Η ψυχρολουσία ήρθε από τον Μοσκοβισί, που από τη Μάλτα έστειλε το μήνυμα στον Τσακαλώτο, με τον οποίο θα συναντιόταν την επομένη. Φρόντισε να διοχετεύσει, off the record, την αγανάκτησή του, επειδή τις τελευταίες τρεις βδομάδες η ελληνική κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να κλείσει τα ανοιχτά ζητήματα της διαπραγμάτευσης με το κουαρτέτο/τρόικα. Δηλαδή, τα εργασιακά, τα ενεργειακά (ιδιωτικοποιήσεις) και το δημοσιονομικό κενό του 2018. Οπως εξήγησε, τα ζητήματα αυτά πρέπει να αντιμετωπιστούν αποκλειστικά στο επίπεδο του λεγόμενου staff level agreement και είναι ξέχωρα από τα ζητήματα των μέτρων για το 1919 και το 1920, που συζητιούνται σε επίπεδο Eurogroup, με στόχο να πειστεί το ΔΝΤ να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Μετά τη συνάντηση με τον Τσακαλώτο, βέβαια, ο Μοσκοβισί ήταν όλο γλύκες, φροντίζοντας να πει χαριτολογώντας ότι δεν τράβηξε το αυτί του Τσακαλώτου. Πέρα από τη διπλωματική αβρότητα, όμως, επί της ουσίας είπε με άλλα λόγια αυτά που είχε πει off the record στη Μάλτα. Οτι πρέπει να κλείσουν οπωσδήποτε τα ανοιχτά ζητήματα της δεύτερης αξιολόγησης («οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να υλοποιηθούν εγκαίρως» είπε, φωτογραφίζοντας τα εργασιακά κυρίως) και ότι το ελληνικό «πρόγραμμα» δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς το ΔΝΤ, το οποίο χαρακτήρισε «καθησυχαστικό παράγοντα».
Στις δικές του δηλώσεις ο Τσακαλώτος δεν άφησε την παραμικρή αιχμή ενάντια στο ΔΝΤ, δεν υπαινίχτηκε καν πολεμικό κλίμα ή παράλογες απαιτήσεις (αυτά είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση στην Ελλάδα) και τόνισε ιδιαίτερα ότι η συμφωνία πρέπει να κλείσει γρήγορα (αν και αρνήθηκε να προεξοφλήσει ολοκλήρωση μέσα στον Γενάρη). Μια μέρα πριν, πηγή του Μαξίμου είχε φροντίσει να κάνει ένα ακόμα βήμα. Δήλωσε ότι θα μπορούσαν να βάλουν και το αφορολόγητο σε ένα πακέτο μέτρων για μετά το 2018, στο πλαίσιο της επέκτασης του δημοσιονομικού «κόφτη». Για ξεκάρφωμα, για να δείξουν ότι δήθεν διαπραγματεύονται σκληρά, λένε πως αυτοί θα δώσουν την επέκταση του «κόφτη» και τους τομείς που θα περιλάβει τυχόν ενεργοποίησή του, πρέπει όμως και οι «εταίροι» να δεχτούν να περιγραφούν από τώρα τα λεγόμενα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Το συμπέρασμα είναι πως το μόνο που διαπραγματεύονται είναι το αμπαλάζ της επέκτασης του Μνημόνιου μετά το 2018. Θέλουν όσο γίνεται ηπιότερες διατυπώσεις, για να μπορούν να τις «πουλήσουν» στον ελληνικό λαό και να κρατηθούν στην εξουσία όσο γίνεται περισσότερο. Αυτό είναι το μόνο που τους ενδιαφέρει.
ΚΟΝΤΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 14 ΓΕΝΑΡΗ
πηγή: eksegersi.gr
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου