Και όμως αυτό το εισηγείται τώρα και Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
"ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΑΛΛΟΥ"
Το τι θα ακολουθήσει αυτής της "υπεύθυνης" θέσης το γνωρίζουμε: ΦΑΣΑΡΙΑ, μη εξεύρεση χώρου, ΜΑΤ, κάψιμο κάδων, γκρέμισμα πέντε παραγκών και μέτα ..... σε τρία τέρμηνα θα το ξαναδούμε το θέμα. ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΓΠΣ το 2040!
Το τι θα ακολουθήσει αυτής της "υπεύθυνης" θέσης το γνωρίζουμε: ΦΑΣΑΡΙΑ, μη εξεύρεση χώρου, ΜΑΤ, κάψιμο κάδων, γκρέμισμα πέντε παραγκών και μέτα ..... σε τρία τέρμηνα θα το ξαναδούμε το θέμα. ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΓΠΣ το 2040!
Αντιγράφουμε από την ΣΜΠΕ τι εισηγείται η διοικησάρα με την πρότασή της για τους τσιγγάνους!
Ό,τι ακριβώς έλεγαν κάποιοι - ούτε καν όλοι οι κανονικοί "δεξιοί", όχι οι νεοδεξιοι - επί Κουράση και τους έλεγαν οι καργαριστεροί της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ!!!!!
Τα κοκκινίσματα δικά μας.
Παρέµβαση στον καταυλισµό των Τσιγγάνων
ΜΕΛΕΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΟ∆ΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕ∆ΙΟΥ ∆. ΧΑΛΑΝ∆ΡΙΟΥ Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων
PLAS Α.Ε. – Αικ. Γεωργούλα – ∆. Ντοκόπουλος – Ε. ∆ρακοπούλου 47
Εδώ και 30 χρόνια, στην περιοχή της οδού Ίριδος (ΠΕ 2) έχει αυθόρµητα εγκατασταθεί σηµαντικός αριθµός Τσιγγάνων, που έχει καταλάβει περί τα 20στρ. Ο καταυλισµός αποτελείται από αυτοσχέδιες παράγκες, χωρίς ηλεκτροδότηση, ύδρευση και αποχέτευση. Οι συνθήκες κάτω από της οποίες ζει αυτός ο πληθυσµός δεν πληρούν ούτε τις ελάχιστες προϋποθέσεις οµαλής διαβίωσης, αφού υπάρχουν πολλά λύµατα και σκουπίδια µ ε αποτέλεσµα να υπάρχουν κίνδυνοι για διάφορες ασθένειες. Σύµφωνα µε τη Μελέτη της ∆ΕΠΟΣ το 1999 για την τυπολογία των χώρων διαµονής των τσιγγάνων, χαρακτηριστικό της είναι η µόνιµη θέση που χρησιµοποιείται όλο το χρόνο ανεξάρτητα αν κάποιοι από τους κατοίκους µετακινούνται εποχικά (για λόγους όπως το γυρολογικό εµπόριο, τα αγροτικά µεροκάµατα κλπ.). Τα κελύφη κατοικίας είναι στην πλειοψηφία τους παράγκες ή καλύβια. Όπως έχει διαπιστωθεί και σε άλλες περιοχές που κατοικούνται από τσιγγάνους, η συγκέντρωση µεγάλου αριθµού Τσιγγάνων σε µια αποµονωµένη περιοχή ευνοεί τις διαδικασίες γκετοποίησης, ενώ η συνύπαρξη διαφορετικών οµάδων που δεν έχουν επιλέξει να ζουν µαζί προκαλεί τριβές, εντάσεις και συγκρούσεις που κάνουν δυσκολότερη την κοινωνική ένταξη. Προφανώς η εγκατάσταση συγκρούεται τόσο µε το ανοργάνωτο σηµερινό εκτός σχεδίου καθεστώς, όσο και µε το προβλεπόµενο µετά την πολεοδόµηση.
Επιπρόσθετα, διαφαίνεται από στοιχεία του κτηµατολογίου ότι παρά τη συνήθη πρακτική κατάληψης κενών εκτάσεων του ∆ηµοσίου, η έκταση ανήκει σε ένα αρκετά µεγάλο αριθµό µικροϊδιοκτητών.
Είναι πρόδηλο ότι η έλλειψη αγροτικής ενδοχώρας δεν επιτρέπει στο ∆ήµο Χαλανδρίου την αναζήτηση χώρου εγκατάστασης αυτού του πληθυσµού εντός των ορίων του σε οργανωµένο οικισµό. ∆εν πρέπει να αναµένεται ότι η πολεοδόµηση της περιοχής από µόνη της µπορεί να λύσει το πρόβληµα. Απαιτείται, εποµένως, η λήψη ειδικής πρωτοβουλίας από τον ίδιο το ∆ήµο για τη µετεγκατάσταση σε κατάλληλη περιοχή του Λεκανοπεδίου, ώστε προληπτικά να αποφευχθούν κοινωνικά δυσάρεστες καταστάσεις.
Οι τυπικοί φορείς της ∆ιοίκησης για τα θέµατα αυτά είναι: • Η Επιτροπή του Εθνικού Προγράµµατος για τη Στεγαστική Αποκατάσταση των Ελλήνων Τσιγγάνων (Υπουργείο Εσωτερικών και Αποκέντρωσης) • ΥΠΕΚΑ, ∆ιεύθυνση Οικιστικής Πολιτικής Παράλληλα, υπάρχουν δραστήριες οργανώσεις ΜΚΟ, αλλά και το Πανελλήνιο ∆ιαδηµοτικό ∆ίκτυο για την υποστήριξη των Ελλήνων Τσιγγάνων – ∆ίκτυο ROM3. Η σχετική γενική ρύθµιση του θέµατος µ ε την Κ.Υ.Α. 23641 της 3.7.2003 (ΦΕΚ 973/Β/15.7.2003) ‘Περί οργανωµένης εγκατάστασης πλανοδίων’ αναφέρεται στην εξεύρεση έκτασης για την εγκατάσταση των τσιγγάνων χωρίς ρητά να αναφέρεται στην υποχρέωση του ∆ήµου για την εξεύρεση του χώρου.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου