Αφότου εκδηλώθηκε από τις 7/12 τ.έ. η πρωτοβουλία τεσσάρων πολιτών για να μη απελαθούν οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί που αιτήθηκαν Πολιτικό Άσυλο, πολύ μικρή συμπαράσταση έχει εκδηλωθεί. Είναι εντυπωσιακά μικρός ο αριθμός των υπογραφών πολιτών που έχουν συγκεντρωθεί στο «avaaz» και είναι παντελώς απούσες όλες οι οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις (εντός ή εκτός Βουλής, νέες ή παλιές, κάθε ιδεολογίας). Τι συμβαίνει;
Μήπως είναι λάθος η απαίτηση να μη απελαθούν οι Τούρκοι ικέτες; Πλην των Τσίπρα και Κοτζιά-Τόσκα, ουδείς άλλος πολιτικός εκπρόσωπος ή πολιτικό κόμμα έχουν ταχθεί υπέρ της απέλασής τους. Αντιθέτως, εξήντα τοις εκατό (60%) τάσσονται υπέρ της χορήγησης ασυλίας και μόνο 20% κατά, σύμφωνα με δημοσκόπηση της «Εφημερίδας των Συντακτών» στις 16/12/2016.
Μήπως δεν έπρεπε να αναλάβουν πρωτοβουλία κάποιοι απλοί και μεμονωμένοι πολίτες αλλά κάποιος οργανισμός (κόμμα, εφημερίδα κλπ); Ευχής έργο θα ήταν αλλά καμία αντίδραση δεν είχε εκδηλωθεί. Ακόμα και τώρα όμως τα κόμματα και ο Τύπος τηρούν σιγή. Και οι ανθρωπιστικοί φορείς, οι ΜΚΟ και οι διανοούμενοι, οι ακαδημαϊκοί, γιατί απουσιάζουν;
Μήπως το θέμα αυτής της απέλασης είναι ασήμαντο; Μα, πέραν του ότι αφορά σε θεμελιώδη πολιτισμική αξία του ελληνισμού-αυτήν της ασυλίας και του ελέους- είναι και κομβικό σημείο πολιτικής αιχμής. Καθώς υπό παγκόσμια και πανανθρώπινα αποδεκτά κριτήρια η Ελλάδα μπορεί να αρθρώσει ένα ΟΧΙ στον Ερντογάν, να συσπειρώσει στηρίξεις και συμπάθειες στην φάση όπου πιέζεται απειλητικά από την Τουρκία. Πολιτικά, είναι μια πλεονεκτική συγκυρία για να διακόψει την ακολουθία υπόκλισης και αποδοχής των τουρκικών αξιώσεων που ακολουθεί από το 1967 (όταν η χούντα υπέκυψε στην τουρκική απαίτηση απόσυρσης της ελλαδικής μεραρχίας από την Κύπρο). Επίσης για να παρουσιάσει μια πράξη ανεξαρτησίας την οποία έχει απεμπολήσει προ πολλού και, με επίταση, από το 2010 με την υπαγωγή της στη μνημονιακή Κατοχή.
Μήπως το «avaaz» υπονομεύει την συγκεκριμένη πρωτοβουλία ή μήπως είναι απωθητικός ο φορέας («iskra»-ΛΑΕ) που συλλέγει τις υπογραφές;
Ίσως να συντρέχουν κάποια από τα παραπάνω. Σημασία πάντως έχει πως ιδιαίτερα από τον πολιτικό κόσμο της χώρας μας αλλά και από την κοινωνία ολόκληρη, εκδηλώνεται ηχηρή απουσία, παραλυτική αφωνία, αδράνεια και αφασία. Ίσως λόγω της κατάθλιψης ένεκα των μνημονίων, ίσως λόγω των ιδεοληψιών επειδή είναι στρατιωτικοί ή επειδή είναι Τούρκοι.
Σε κάθε περίπτωση και σε κάθε ερμηνεία, πολιτικά, η ενδεχόμενη απέλαση των οκτώ Τούρκων που αιτούνται Πολιτικό Άσυλο και εμπίπτουν απόλυτα στα διεθνώς ισχύοντα κριτήρια χορήγησής του και στις ιστορικές (ελληνικές) καταβολές του, θα είναι μια συνέχεια του κατάπτυστου και ατελέσφορου ραγιαδισμού που δεσπόζει στην πολιτική μας ζωή, αφ’ ης στιγμής προδώσαμε-ως κράτος και ως κοινωνία-την Κύπρο. Την ώρα που η απειλούσα μας Τουρκία, σήμερα αλληλοσπαράσσεται, φυλετικά, θρησκευτικά, κοινωνικά.
Νίκος Καραβαζάκης
http://ift.tt/1B0My4r
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου