http://ift.tt/2gNqrWF
τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
Ὑποψηφίου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Στον 8ο λόγο του ο Δίων ο Χρυσόστομος (έκδ. Dio Chrysostom, Orationes, J. de Arnim, Ed. §35 κ.ε) αναφέρει κάποιο περιστατικό από την διδασκαλία του Διογένους του Κυνικού.
Συγκεκριμένα, ενώ αφηγείται ο φιλόσοφος τον άθλον του Ηρακλέους, όταν εκείνος εκαθάρισεν τήν κόπρον του Αὐγείου, ευθύς μόλις τελειώνει την διδασκαλίαν του κάμνει κάτι από τα πιο παράδοξα στην κοινωνία των ανθρώπων προκαλώντας την δημόσια αιδώ.
Ας δούμε αναλυτικότερα το συγκεκριμένο απόσπασμα και ας διδαχθούμε εξ αυτού:
· πρότερον δέ, ἵνα μὴ δοκῇ σεμνὰ μόνον καὶ μεγάλα ἔργα διαπράττεσθαι, τὴν κόπρον ἀπελθὼν τὴν κειμένην παρ᾽ Αὐγέᾳ, πολύ τι χρῆμα πολλῶν ἐτῶν, ἐκείνην ἐξεφόρει καὶ ἐκάθαιρεν.
Ο Ηρακλής ταπεινώνεται. Για να μην φανή ότι διαπράττει μόνον μεγάλα και σπουδαία έργα καταπιάνεται με κόπρους. Δεν μπορούσε ένας ήρωας να καθαρίζη στάβλους κι όμως εκείνος το καταδέχεται. Τι άλλο δηλοί τούτο απ’ το ότι και οι βιοτικές μέριμνες δέον να απασχολούν τους πάντες; Όστις αγνοεί αυτάς ίσως να εμπλέυση κάποτε εν μέσω κόπρων, να σκουληκιάση, να μην έχη να φάγη. Αλλά και ίσως όστις ασχολείται μόνον με τα μεγάλα και σπουδαία κατ’ αυτόν, κάποτε να φθάση εις την ύβριν, την αλαζονείαν και την έπαρσιν, τι όπερ επιφέρει την τίσιν και τον όλεθρον. Ο Ηρακλής καθίσταται με το παράδειγμά του αιώνιον σύμβολον ανθρώπου με μέτρον. Είναι αφοσιωμένος εις την αποστολήν του αλλά δεν αγνοεί και την καθημερινότητα, δεν αγνοεί και την ανθρώπινην φύση του, ήτις και τον προσγειώνει πάντοτε εις τα χαμερπή και τιποτένια εκ των οποίων δέον να προσπαθήση με άθλον να αποδράμη, να εκριζώση απ’ εντός του.
τοῦ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡ. ΚΑΤΣΟΥΛΗ
Ὑποψηφίου Διδάκτορος Κλασσικῆς Φιλολογίας
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Στον 8ο λόγο του ο Δίων ο Χρυσόστομος (έκδ. Dio Chrysostom, Orationes, J. de Arnim, Ed. §35 κ.ε) αναφέρει κάποιο περιστατικό από την διδασκαλία του Διογένους του Κυνικού.
Συγκεκριμένα, ενώ αφηγείται ο φιλόσοφος τον άθλον του Ηρακλέους, όταν εκείνος εκαθάρισεν τήν κόπρον του Αὐγείου, ευθύς μόλις τελειώνει την διδασκαλίαν του κάμνει κάτι από τα πιο παράδοξα στην κοινωνία των ανθρώπων προκαλώντας την δημόσια αιδώ.
Ας δούμε αναλυτικότερα το συγκεκριμένο απόσπασμα και ας διδαχθούμε εξ αυτού:
· πρότερον δέ, ἵνα μὴ δοκῇ σεμνὰ μόνον καὶ μεγάλα ἔργα διαπράττεσθαι, τὴν κόπρον ἀπελθὼν τὴν κειμένην παρ᾽ Αὐγέᾳ, πολύ τι χρῆμα πολλῶν ἐτῶν, ἐκείνην ἐξεφόρει καὶ ἐκάθαιρεν.
Ο Ηρακλής ταπεινώνεται. Για να μην φανή ότι διαπράττει μόνον μεγάλα και σπουδαία έργα καταπιάνεται με κόπρους. Δεν μπορούσε ένας ήρωας να καθαρίζη στάβλους κι όμως εκείνος το καταδέχεται. Τι άλλο δηλοί τούτο απ’ το ότι και οι βιοτικές μέριμνες δέον να απασχολούν τους πάντες; Όστις αγνοεί αυτάς ίσως να εμπλέυση κάποτε εν μέσω κόπρων, να σκουληκιάση, να μην έχη να φάγη. Αλλά και ίσως όστις ασχολείται μόνον με τα μεγάλα και σπουδαία κατ’ αυτόν, κάποτε να φθάση εις την ύβριν, την αλαζονείαν και την έπαρσιν, τι όπερ επιφέρει την τίσιν και τον όλεθρον. Ο Ηρακλής καθίσταται με το παράδειγμά του αιώνιον σύμβολον ανθρώπου με μέτρον. Είναι αφοσιωμένος εις την αποστολήν του αλλά δεν αγνοεί και την καθημερινότητα, δεν αγνοεί και την ανθρώπινην φύση του, ήτις και τον προσγειώνει πάντοτε εις τα χαμερπή και τιποτένια εκ των οποίων δέον να προσπαθήση με άθλον να αποδράμη, να εκριζώση απ’ εντός του.
Διαβάστε την συνέχεια στον ΦΙΛΟΛΟΓΟ ΕΡΜΗ
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου