Άγγελε νομίζω ότι αδικείς το κείμενο μου, για το οποίο δεν κανεις κανένα σχόλιο, παρα μόνο για τον Αδωνη. Το κείμενο μου δεν εχει καμία διάθεση να πατρονάρει κανέναν πολιτικό, παρα μόνο να προβάλλει τις απόψεις μου. Το ότι το βιβλιο εκδίδεται απο τις εκδόσεις Γεωργιάδη, ειναι απολύτως άσχετο , του οποίου το περιεχόμενο αγνοεί πλήρως ο εν λόγω πολιτικός. Κάθε φορά που γράφω, θα μου επιτρέψουν οι αναγνώστες σου , να εκπροσωπώ μόνο τον ευατόν μου και κανέναν αλλο. Σου μιλώ ειλικρινά. Εκπροσωπώ μόνο τον εαυτό μου. Αν ηταν αλλιώς θα το εξέφραζα χωρίς δισταγμό.
Επι του θέματος. Μέσα απο το κείμενο θελω να στηλιτεύσω αυτό ακριβώς που σιχάθηκε ο Ιησούς Χριστός, την υποκρισία. Συμφωνω με αυτά που λες για την εμπορευματοποίηση του ναού , αλλα το ίδιο δεν κάνει και ο πρωθυπουργός της χώρας ψάχνοντας να βρει κοινό αξιακό συστημα των δυο κόσμοθεωριών, προς κομματικό όφελος;
Οι δύο κοσμοθεωρίες, Ουδεμια σχεση εχουν , άλλωστε το διαλαλούν ευθέως. Οι μαρξιστές ειναι υλιστές και άθεοι. Δεν το κρύβουν ούτε το ντρέπονται. Απολύτως σεβαστό.
Όσο αναφορά για τα ταξικά χαρακτηριστικά του Λόγου του Ιησού Χριστού , ταπεινά σου λέω , ότι ο Χριστός δεν κατηγόρησε τους πλούσιους , αλλα την εξάρτηση τους απο τον πλούτο. Πουθενά δεν θέλησε να τους καταργήσει, αλλα αντιθέτως να προκόβουν και να προσφέρουν στους φτωχούς. Η παραβολή των ταλάντων (κατ' Ματθαίον 25, 14-30) επαινεί αυτον που πολλαπλασιάζει τον πλούτο και αναθεματίζει αυτον που θελει να τον καρπωθεί χωρίς να κοπιάσει. Άλλωστε υπάρχουν και οι επιστολές του Απ. Παύλου που ξεκαθαρίζει τις διακριτές σχέσεις των εργοδοτών και των εργαζομένων . (Προς Κολοσσαιεις 3, 18-25 4,1) (Προς Εφεσιους 6,5), (Προς Τιτο 2, 1-15 3,1-7)
Ο Χριστός δε βλέπει τάξεις, αλλα ανθρώπους που θέλει να σωθούν. Η αγάπη του ειναι ίδια για όλους. Τώρα αν για τον πλούσιο ειναι δυσκολότερη η σωτηρία , αυτό δε σημαίνει ότι ο φτωχός θα σωθεί ακόπως. Άλλωστε βάζει στην ίδια μοίρα με τον πλούσιο και τον τεμπέλη.
Οςο για την δυναμική ανατροπή της αδικίας , τον Πέτρο τον επέπληξε όταν χρησιμοποίησε το σπαθί εναντιον του δούλου του Αρχιερέα στο Όρος των Ελαίων, (κατ' Ιωάννη 18, 10-11) κόβοντας το αυτί του, δείχνοντας του με την άμεση θεραπεία του, ότι ο νέος κόσμος δεν θα χτιστεί με το ξίφος , αλλα με την αγάπη. Αγάπη , μια λέξη που δεν αναγράφεται σε κανένα μαρξιστικό κείμενο.
Συμπαθα με που σε έκανα να εκνευριστείς , ίσως πρέπει να το ξαναδιαβάσεις το αρθρο μου, μέσα απο το οποίο δε λέω κανένα ψέμα και παράλληλα θελω να τονίσω ιδιαίτερα ότι όσοι αριστεροί ψάχνουν δικαίως να βρουν τη δικαιοσύνη στον άδικο τούτο κόσμο, δεν θα το βρουν στον πεθαμένο Μαρξ , αλλα στον Αναστημένο Χριστο.
Σε ευχαριστω που με φιλοξενείς κάθε φορά, όσο και αν διαφωνούμε. Αλλα το κείμενο αυτό μάλλον ανέδειξε την κοινή μας πίστη στο ίδιο Πρόσωπο.
Ταπεινά
Αντωνης Κρουστης
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου