Αρθρο-Φωτιά: «Σεβαστείτε τη Μνήμη τους – ΟΧΙ στην Καπηλεία»!
Η αείμνηστη Μαλβίνα το 1996, σατιρίζοντας τα δύο χωριστά μνημόσυνα που τελέστηκαν για τα σαράντα του Ανδρέα Παπανδρέου, μίλησε για «αντιποίηση χηρείας»…
Ο Πρόεδρος του συνδέσμου, κύριος Χρήστος Τριανταφύλλου –και όχι μόνο– κατέκλυσε επί ημέρες τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με εκτενέστατες και συνεχείς διαμαρτυρίες και λιβέλλους εναντίον της Δημοτικής Αρχής, επειδή δεν επέλεξε να συνεργαστεί με τον εν λόγω Σύλλογο για τη διοργάνωση της εορτής, σα να επρόκειτο για έγκλημα καθοσιώσεως!
Κατήγγειλε επίσης –μέσω του blog της εφημερίδας του– ακόμη και την παρουσία βουλευτού στον εορτασμό, χαρακτηρίζοντάς την… «παραπλανημένη«!
Έφτασε μάλιστα να συμπεράνει ότι ο νυν Δήμαρχος διακατέχεται από …κόμπλεξ κατωτερότητος, γιατί δεν έχει Μικρασιατική καταγωγή!
Αν και δεν έχω καμία ιδεολογική ή παραταξιακή συγγένεια ή άλλη πολιτική σχέση με τον κ. Δήμαρχο, ομολογώ ότι η παραπάνω… διαπίστωση δε μου φάνηκε τόσο κωμική όσο επικίνδυνη, αφού παραπέμπει ευθέως στη «χιτλερική θεωρία της ευγονικής«! Χωρίς μικρασιατικό γονίδιο είσαι ακατάλληλος για… Δήμαρχος! Ενδεχομένως ακατάλληλος… γενικώς!
Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο ιστορικός σύνδεσμος Μικρασιατών της προσφυγικής μας πόλης έχει στη συνείδηση όλων μας ιερότητα. Είναι όμως επίσης γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχει καταστεί «καταφυγή και οχυρό» του στενού και πολύ μικρού πλέον κύκλου του κ. Χάρη τομπούλογλου, που «καπηλεύεται αδίστακτα» αυτή του την ιερότητα. Στον ίδιο …αγώνα, ταγμένη και η νεόκοπη τοπική εφημερίδα που εκδίδεται με Διευθυντή τον πρόεδρο του συνδέσμου Μικρασιατών κ. Χρήστο Τριανταφύλλου.
«Λοιδορεί, λασπολογεί και στρεψοδικεί ανερυθρίαστα», βάλλοντας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση δεν ευθυγραμμίζεται με την πορεία της «ομαδούλας».Ως πρωτόδικα καταδικασμένος με πολυετή φυλάκιση για κακουργήματα, τόσο ο κ. Τομπούλογλου όσο και ο στενότατος συνεργάτης του κ. Τριανταφύλλου, αδυνατεί να εξυπηρετήσει τις μικροπολιτικές του σκοπιμότητες μέσα από θεσμικά όργανα του Δήμου, μετά μάλιστα και από την οριστική ρήξη που είχε μαζί του ο κύριος Λύσανδρος Γεωργαμλής, ο οποίος αντιστάθηκε στην προσπάθεια να τον χρησιμοποιήσουν ως «Δούρειο ίππο» στη Δημοτική Αντιπολίτευση.
Έτσι καταφεύγει απεγνωσμένα στις προσφιλείς του «παλαιοκομματικές και νοσηρές» τακτικές της …»αλώσεως» συλλόγων και λοιπών οργανώσεων (συχνά και συνειδήσεων), της «καπηλείας» και σχεδόν «ιεροσυλίας» προκειμένου να πετύχει…. τι;
Μα να… «υποκαταστήσει», ευθαρσώς ισχυρίζεται, την επίσημη και εκλεγμένη Αντιπολίτευση του Δήμου, που κατά την κρίση τους είναι ανεπαρκής! Άλλη, πιο μεγάλη αντιποίηση εδώ…Μπορεί ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του να πιάνεται. Και μπορεί να δείξει κανείς κατανόηση σε αυτό. Αλλά οι Μικρασιάτες θρήνησαν πολλές χιλιάδες πνιγμένους. Και έζησαν οι υπόλοιποι δια βίου κάθε είδους κοινωνικό και ψυχικό πνιγμό. Και η «καπηλεία» έχει όρια, «κύριοι»! Αλλιώς αγγίζει την «τυμβωρυχία». Που είναι και αυτή σοβαρό ποινικό αδίκημα!
Υ.Γ. Γνωρίζω ότι για τις απόψεις μου αυτές θα δεχτώ πιθανότατα για άλλη μια φορά άφθονη και άνανδρη λάσπη. Έτσι κι αλλιώς αδιαφορώ. Πόσω μάλλον λόγω της προέλευσής της.
πηγή: iladelfia-xalkidona.gr
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου