Σάββατο βράδυ σε καφενείο μεγαλοχωριού και ακούω πατέρα να λέει:
"Γυρίζοντας από το χωράφι ξαφνικά οι γιοι μου κρύφτηκαν στα καθίσματα του αυτοκινήτου. Τι πάθατε τους ρωτάω και μου απαντούν ότι ντρέπονται μην τους δουν οι φίλοι τους από την καφετέρια".
Αναρωτιέμαι, ντρέπονται άραγε :
Γιατί βοηθούν τον πατέρα τους;;;;
Γιατί αποκτούν το χαρτζιλίκι με τη δουλειά τους;;
Γιατί γυμνάζονται κρυφά στο χωράφι και όχι φιγουράροντας στην τζαμαρία του τοπικού γυμναστηρίου;;
Γιατί δουλεύουν αυτοί στο χωράφι και όχι οι "κακοί μετανάστες";;
Γιατί, γιατί, γιατί......
Σίγουρα η κρίση, ξεκινάει απ΄ την κρίση στο κεφάλι μας.
"Γυρίζοντας από το χωράφι ξαφνικά οι γιοι μου κρύφτηκαν στα καθίσματα του αυτοκινήτου. Τι πάθατε τους ρωτάω και μου απαντούν ότι ντρέπονται μην τους δουν οι φίλοι τους από την καφετέρια".
Αναρωτιέμαι, ντρέπονται άραγε :
Γιατί βοηθούν τον πατέρα τους;;;;
Γιατί αποκτούν το χαρτζιλίκι με τη δουλειά τους;;
Γιατί γυμνάζονται κρυφά στο χωράφι και όχι φιγουράροντας στην τζαμαρία του τοπικού γυμναστηρίου;;
Γιατί δουλεύουν αυτοί στο χωράφι και όχι οι "κακοί μετανάστες";;
Γιατί, γιατί, γιατί......
Σίγουρα η κρίση, ξεκινάει απ΄ την κρίση στο κεφάλι μας.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου