Τις μέρες τούτες όπως η 13η Οκτωβρίου 2015 που μας πέρασε και που ο μεγάλος ήρωας Παύλος Μελάς ξεψυχούσε στη Στάτιστα της σκλαβωμένης μαρτυρικής Μακεδονικής γης, κτύπησε το τηλέφωνο μου και μια ζεστή λεβέντικη ζωντανή φωνή μου συστήθηκε με ταπεινό ενθουσιασμό ,ρωτώντας με: Ο κ. Μελάς παρακαλώ; «Μάλιστα» απάντησα, έχοντας ήδη την αίσθηση ότι ο συνομιλητής μου πρέπει να ήταν νέος και αποφασισμένος γι' αυτό που μετά από λίγο μου ζήτησε.
Όπως αποδείχθηκε δυο λεπτά μετά, ήταν κάτι μεγαλειώδες που αφορούσε την Πατρίδα μας. Ήταν μια προσφορά ψυχής για την σωτηρία του σπιτιού-μνημείου του Παύλου Μελά στην Τατοίου 50 της Κηφισιάς.
Νίκος Γαβριλάκης, Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς.
Ο εξαίρετος αυτός νέος με πληροφορούσε πως ήταν ο Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς! Δηλαδή, ένας από τα Ελληνόπουλα που τους έλαχε η τιμή και η μεγάλη χαρά να υπηρετήσουν την Στρατιωτική τους θητεία στο άκρως επίλεκτο αυτό περήφανο τάγμα που με το πέρασμα των Ευζώνων του στις παρελάσεις και τις Κυριακάτικες αλλαγές φρουράς στον μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου μας γεμίζουν με την χαρισματική τους εμφάνιση με αισθήματα που μας συγκλονίζουν και μας καθηλώνουν.
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου