Ο εορτασμός της επετείου της 28ης Οκτωβρίου,αποτελεί για όλον τον Ελληνισμό Hμέρα μνήμης και υπερηφάνειας.
Κάθε χρόνο,την ίδια μέρα,καλούμαστε να τιμήσουμε το Έπος του 1940.
Να τιμήσουμε την αποφασιστικότητα των Ελλήνων να πουν ένα μεγαλοπρεπέστατο ΟΧΙ στις δυνάμεις του φασισμού και του ναζισμού της τότε εποχής.
Το δικό τους ΟΧΙ,αποτελεί πηγή έμπνευσης για την Ελλάδα και τους Έλληνες του σήμερα.
Ο εορτασμός αυτής της επετείου, μετά από 73 χρόνια, δεν γίνεται γιατί το έχουν ανάγκη οι ψυχές των ηρώων του 40.
Αυτοί έχουν ήδη καταχωρηθεί στις χρυσές σελίδες της Ιστορίας του Έθνους μας.
Είναι πλέον αθάνατοι.
Εμείς όμως είμαστε αυτοί, που σήμερα τους έχουμε περισσότερη ανάγκη.
Έχουμε την ανάγκη να πιαστούμε από τα κατορθώματά τους.
Να εμπνευστούμε από τα ιδανικά τους,από την πίστη τους στην ελευθερία και την Πατρίδα,
για να πούμε κι εμείς το μεγάλο ΟΧΙ στους νέους επίδοξους κατακτητές της Πατρίδας μας.
Έχουμε την ανάγκη να βαδίσουμε στα μονοπάτια της θυσίας των ηρώων του ‘40
να συνειδητοποιήσουμε το βάρος της κληρονομιάς που ως λαός κουβαλάμε από τα βάθη των αιώνων ώστε να ορθώσουμε κι εμείς το δικό μας ανάστημα, σε όσους επιβουλεύονται σήμερα την εθνική μας υπόσταση και κυριαρχία.
Είτε αυτοί είναι ξένοι, είτε είναι οι ντόπιοι υποτακτικοί τους.
Φίλες και φίλοι
Ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου αποτελεί την αφορμή για περίσκεψη και γόνιμο προβληματισμό.
Κι αυτό γιατί η Ιστορία μπορεί να επαναληφθεί, αν οι λαοί δεν πάρουν μαθήματα απ’ αυτήν.
Σήμερα γιορτάζουμε τη νίκη του Έθνους μας απέναντι στο φασισμό.
Μια νίκη που βάφτηκε με πολύ αίμα, τόσο κατά τη διάρκεια του Ελληνοιταλικού Πολέμου,
όσο και στη συνέχεια ενάντια στο Γερμανό και Βούλγαρο κατακτητή.
Ο ελληνικός λαός βίωσε μια απάνθρωπη ΚΑΤΟΧΗ,που συνοδεύτηκε από δολοφονίες χιλιάδων αμάχων, από πείνα, κακουχίες και βασανιστήρια.
Από την καταστροφή δεκάδων χωριών και υποδομών της χώρας,
αλλά και από τη σύναψη δυσβάσταχτων και απλήρωτων κατοχικών δανείων.
Το ένοχο για σοβαρές παραβιάσεις δικαιωμάτων του ανθρώπου και ανθρωπιστικού δικαίου κράτος
που σήμερα θέλει να εμφανίζεται ως διασώστης δανειστής μας,δεν θα μπορεί να κρύβεται για πολύ ακόμη πίσω από την κυριαρχία του, την ασυλία του,χωρίς κάθαρση,ανεύθυνο και ατιμώρητο,
χωρίς να αποκαταστήσει τα θύματά του χωρίς να αποπληρώσει τις επανορθώσεις που οφείλει και τα αναγκαστικά δάνεια που έλαβε.
Η επέτειος αυτή πρέπει να θυμίζει διαρκώς σε αυτούς που σήμερα μιλούν για την Πατρίδα μας υποτιμητικά ότι μας χρωστούν πολλά. Και ήρθε επιτέλους η ώρα να ξεχρεώσουν.
Αλλά κι εμείς όμως οφείλουμε να θυμόμαστε ότι μπορεί το 1945 να έληξε ο Πόλεμος,
όμως ο φασισμός δεν είναι μια μακρινή ιστορία.
Αντίθετα,
οι λύκοι του φασισμού και του κάθε μορφής ολοκληρωτισμού βλέπουμε και πάλι να πλανιούνται σε όλη την Ευρώπη.
Το μόνο που έχει αλλάξει είναι η προβιά τους.
Αλλά ο λύκος είναι πάντα λύκος.
Ο φασισμός, όποιο χρώμα κι αν έχει,αν οι λαοί δεν έχουν τα μάτια τους ανοιχτά,
μεταμορφώνεται συνεχώς και προσπαθεί να παρασύρει τις κοινωνίες στο παιχνίδι του πολέμου και της αλληλο-εξόντωσης.
Η κάθε μορφής βία είναι το μακρύ χέρι του φασισμού.
Και ο κάθε μορφής φασισμός και ολοκληρωτισμός γνωρίζει καλά πως να εκμεταλλεύεται καταστάσεις φτώχειας και λιτότητας, σαν αυτές που βιώνει τα τελευταία χρόνια η κοινωνία μας.
Ο κάθε μορφής φασισμός και ολοκληρωτισμός έχει υπομονή, προετοιμάζει μεθοδικά τις συνειδήσεις
με τέτοιο τρόπο που χωρίς να το καταλάβουμε,μας οδηγεί σε καταστάσεις όπου βρισκόμαστε να παλεύουμε μεταξύ μας.
Να αλληλοσκοτωνόμαστε.
Ας έχουμε λοιπόν τα μάτια μας ανοιχτά.
Αν δεν θέλουμε να μην επαναληφθεί η Ιστορία και να μη ζήσουμε ξανά τέτοιες καταστάσεις, χρειάζεται καταδίκη της βίας, εθνική ενότητα και ομοψυχία.
Πρέπει να επαγρυπνούμε και να πολεμάμε τη βία και κάθε μορφής φασισμού όπου και όπως κι αν εκδηλώνεται:Στη δουλειά, στην πολιτική, στην οικονομία, ακόμα και μέσα στην ίδια μας την οικογένεια.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τα ιδανικά για τα οποία έχυσαν το αίμα τους οι πρόγονοί μας το ’40 στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως όταν το 1941 οι δυνάμεις του ξένου φασισμού
στηριγμένες στα υπέρτερα τεχνικά μέσα και στην αριθμητική τους δύναμη,
κατάφεραν να κατακτήσουν την Ελλάδα,όμως στην ουσία δεν κατάφεραν τίποτε,
γιατί δεν πέτυχαν να κατακτήσουν την ψυχή των Ελλήνων.
Το ίδιο πρέπει να συμβεί και σήμερα.
Το ίδιο μάθημα πρέπει να δώσουμε στους νέους επίδοξους κατακτητές,
που στηρίζονται στα περισσότερα χρήματά που διαθέτουν και νομίζουν πως θα μας υποτάξουν επειδή είναι ισχυρότεροι.
Στο χέρι μας είναι να τους αντισταθούμε.
Από μας εξαρτάται αν θα παραμείνουμε κι άλλο βουβοί στην άνευ όρων παράδοση της χώρας μας.
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940!
Ζήτω η αδούλωτη ψυχή του Ελληνισμού.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου